Baza wiedzy

Potrzeba pozyskiwania alternatywnych źródeł energii w dobie ich rosnących cen staje się istotnym wyzwaniem z punktu widzenia bezpieczeństwa energetycznego Polski oraz osiągania neutralności klimatycznej. Potencjał jest spory. Plasujemy się obecnie na 3 pozycji wśród europejskich producentów wodoru (za Niemcami i Holandią), jednakże produkcja wodoru niskoemisyjnego np. powstałego w drodze elektrolizy wody wciąż jest znikoma.

Istniejące w Polsce rozwiązania o wysokiej gotowości technologicznej potrzebują silnego wsparcia, tak aby wykorzystanie wodoru w energetyce, ciepłownictwie, czy też w transporcie nie było jedynie pieśnią przyszłości, lecz kołem zamachowym dla wodorowego biznesu.

Przegląd toczących się w Polsce postępowań o udzielenie zamówienia publicznego na dostawę wodoru wskazuje na szereg trudności i wątpliwości prawnych. Istniejące w Polsce otoczenie prawne nie daje łatwych odpowiedzi na wiele pytań jakie mogą paść w trakcie przygotowania tego typu postępowań.

Są jednak szanse, że ta sytuacja ulegnie poprawie. Opublikowana w grudniu 2021 roku Polska Strategia Wodorowa do roku 2030 z perspektywą do roku 2040 jest dokumentem strategicznym, zapowiadającym stworzenie szeregu regulacji, które usuną bariery rozwoju rynku wodoru oraz stworzą system zachęt do produkcji wodoru w Polsce. Brak otoczenia regulacyjnego, z którym muszą mierzyć się podmioty publiczne i prywatne hamuje rozwój gospodarki wodorowej w Polsce. Widać to np. w braku definicji legalnej pojęcia wodoru w ustawie – Prawo Energetyczne. W związku z czym pojawia się wątpliwość czy wodór należy traktować jako paliwo gazowe oraz czy na obrót takim paliwem potrzebna jest koncesja. Ponadto, dość dużym problemem jest brak uregulowań w prawie budowlanym oraz prawie wodnym, które dotyczą, między innymi budowania instalacji do elektrolizy, czy takich zagadnień jak podziemne magazynowanie wodoru w prawie geologicznym.

Aktualnie w Ministerstwie Środowiska i Klimatu trwają prace, mające na celu opanowanie tej sytuacji prawnej.